Na stronach internetowych Archidiecezji Krakowskiej została umieszczona relacja z wydarzeń zapowiadancyh u nas (konferencja – zaproszenie), a które miały miejsce w dniu 28 kwietnia 2023 roku.
Zachęcamy do zapoznania się z przygotowanym reportażem zatytułowanym: „Poświęcenie swkeru i uroczystości ku czci bł. Hanny Chrzanowskiej„.
.
Serdecznie zapraszamy do udziału w konferencji z okazji 5-tej rocznicy beatyfikacji pielęgniarki bł. Hanny Chrzanowskiej, któa odbędzie się 28 kwietnia 2023 r. o godzinie 9:00 w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się” ul. Totus Tuus 34 w Krakowie,
Dzieło życia Hanny, czyli Pielęgniarstwo Parafialne, to jej troska nie tylko o ciało ale i o dusze chorych. To ona zadbała, żeby Kościół przyszedł do chorych, skoro oni nie mogli przyjść do kościoła; zorganizowała rekolekcje dla chorych, odwiedziny duszpasterzy, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu, uzyskała zgodę na możliwość odprawiania Mszy świętej w domu chorego jeszcze przed Soborem Watykańskim II.
Ale Hanna taką samą troską otaczała młode adeptki zawodu pielęgniarskiego; organizowała rekolekcje i dni skupienia, a także pielgrzymkę na Jasną Górę, co przypłaciła utratą stanowiska dyrektorki Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego.
Dlaczego tak się troszczyła o dusze innych ludzi? Bo sama bardzo głęboko przeżywała swoją wiarę i również nieustannie troszczyła się o jej rozwój. Z jej notatek i listów można wyczytać, że wędrówki po górach, piękno przyrody, to te doświadczenia, które bardzo ją zbliżały do Boga, pomagały przeżywać Jego majestat. Ale nade wszystko zachwyciła ją duchowość benedyktyńska i liturgia odprawiana w Tyńcu, a zwłaszcza Triduum Paschalne. Żeby je móc przeżywać, trzeba było dojść piechotą przez pola, bo autobus nie dojeżdżał do samego Tyńca. Tam, razem z przyjaciółkami, wynajmowała jakiś stryszek gdzie nocowały. Posilały się kaszą z mlekiem, po które do gospodarzy wysyłały najmłodszą z nich. Wszystkie te niewygody tylko potęgowały przeżycie tego niezwykłego Misterium Wielkiego Tygodnia. Została benedyktyńską oblatką. Często była widywana siedząca na murach „po turecku” z brodą podpartą na dłoni, zapatrzona w dal…
Tyniec z czasów, gdy odwiedzała go Hanna.
Hanna Chrzanowska napisała kiedyś kolędę o takim właśnie tytule. Utwór doczekał się opracowania i wykonania, między innymi na koncercie „Proś za nas”, który odbył się w kościele św. Mikołaja w Krakowie. Adaptacji tekstu dokonała pani Agata Bernadt, muzykę napisał pan Joachim Mencel. Poniżej oryginalny tekst Kolendy, oraz nagranie w wykonaniu pani Agaty Bernadt pochodzące właśnie z tego koncertu.
Uśnijże mi Panno Święta chociaż na godzinę.
Już ja Twoje Dzieciąteczko spowinę, zawinę.
Ręce mam twarde – lecz je zmiękczy święte spowicie,
W sercu pełno żmij – Dzieciątka nie ukąszą skrycie:
Ty, coś węża zdeptała, złóż mi dłoń na piersi.
Wiernam jak wół i osieł, słudzy najwierniejsi!
Tylekroć Tyś mnie wspierała, dziś ja Ci pomogę,
Takaś senna, do Egiptu długa czeka Cię droga:
Józef śpiący u progu tylko patrzeć, jak wstanie
Kiedy usłyszy we śnie anielskie wołanie.
Zawierz mi, Panno Święta! Wycierpiałam tak wiele,
Tyle mego, co to nocne u żłóbka wesele!
Śpi Maryja w kącie stajni na przygarści słomy.
Zawiesiła mnie nad żłóbkiem, jak wieczysty płomyk.
Uczyniła najnędzniejszą Najświętszego stróżem,
Uciszyła w głodnym sercu wzbierającą burzę.
Mam ci, mam ci Dzieciąteczko pod własną opieką,
W sercu radość wzrasta, żar je przyobleka.
Otwierają się oczęta, ich światło mnie syci,
Rozchylają drobne ręce, bieluchne spowicie.
Wychylają się tęskniące do mnie, biednej służki
Trzepocą się pod płótnianką Maleńkiego nóżki.
A lulajże mi Jezuniu, lulajże mi lulaj,
Daj, niech Ci rączęta cieplutko otulę.
Nie świrgoczże tak wesoło – lulajże mi, lulaj
Bo obudzisz uśpioną tam w kącie Matulę.
Zamknij, zamknij śliczne oczka, jeszcze wcześnie, wcześnie
Słyszysz, jak wołek, osiołek postękują we śnie?
A nie śmiej się tak głośno – ciszej, Mały, ciszej.
Bo Cię na złotym tronie zły Herod usłyszy!
Już zasnęło i bieleje wśród miękkiego siana
Śpij, Panienko Najmilejsza, chociażby do rana.
Najszczęśliwszą mi dałaś, najłaskawszą godzinę –
Śpij, już ja Twoje Dzieciąteczko spowinę, zawinę!
Na łamach czasopisma: Mały Gość Niedzielny został opublikowany artykuł dotyczący postaci Błogosławionej Hanny Chrzanowskiej.
25 października 2022 roku Małopolski Oddziała Polskiego Czerwonego Krzyża, przy współpracy z Centrum Jana Pawła II, Katolickim Stowarzyszeniem Pielęgniarek i Położnych Polskich O/Kraków oraz Lasów Państwowych, zaprosił na uroczystość upamiętnienia osób zasłużonych i związanych z PCK w Krakowie.
PCK upamiętniło w ten sposób generała Józefa Hallera, dr Adama Szebestę, Zygmunta Klemensiewicza, Kurierów Harcerskiej Poczty PCK, a także dwie pielęgniarki; błogosławioną Hannę Chrzanowską i Jej dyrektorkę i przyjaciółkę, Sługę Bożą siostrę Magdalenę Marię Epstein OP.
Uroczystość rozpoczęła się Mszą świętą w dolnym kościele Centrum JP II. Razem z Kustoszem miejsca koncelebrowali ks. dr Kazimierz Kubik, ks. Józef Gubała i ks. kan. Janusz Ryba. Niezwykle głęboką homilię wygłosił ks. Tomasz Szopa.
Po Mszy św. uczestnicy przeszli do alei na terenie Centrum, przy której miały być posadzone drzewa Upamiętniające zasłużone osoby. Generał Haller został upamiętniony dębem, a pozostałe osoby lipami, które zostały wyhodowane z nasion zabytkowej lipy rosnącej na dziedzińcu klasztoru ss Klarysek w Starym Sączu. Lasy Państwowe, które dostarczyły sadzonek, zadbały o odpowiednie certyfikaty.
Podczas sadzenia poszczególnych drzew, młodzież z wolontariatu PCK odczytywała krótki życiorys i zasługi konkretnej honorowanej Postaci, a samo sadzenie wykonywały osoby związane z tą Postacią; członkowie rodzin i instytucji.
Błogosławionej Hannie w tej uroczystości towarzyszył chrześniak, Stanisław Szlenkier z małżonką.
Po uroczystości wszyscy uczestnicy zrobili sobie pamiątkowe zdjęcie pod pomnikiem Jana Pawła II.
